пурсиданӣ — [پرسيدني] 1. пурсидан хостан 2. лоиқи пурсидан, он чи бояд пурсида шавад: гапи пурсиданӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
узр — [عذر] а 1. сабаб ва далеле, ки пас аз рафтори нодурусте ё барои афви гуноҳе оварда мешавад; бахшоиш пурсидан, маъзарат, пӯзиш; узри тақсир узрхоҳӣ барои гузаштан аз гуноҳ, маъзарат пурсидан; узр овардан сабаб ва делел нишон додан барои сафед… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вопурсидан — [واپرسيدن] боз пурсидан, ошкор пурсидан, пурсидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гардон — I [گردان] 1. асоси замони ҳозира аз гардон(и)дан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои гардонанда, даврзананда: балогардон, обгардон, саргардон… II [گردان] сифати феълии замони ҳозира ва феъли ҳол аз гардидан; чизи дар сайру ҳаракати… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳволпурсӣ — [احوال پرسي] исми феълӣ аз аҳвол пурсидан; пурсидани аҳвол ( и якдигар), аз кору бор ва вазъияти зиндагӣ пурсон шудан, ҳолпурсӣ; аҳволпурсӣ кардан ҳоли якдигарро пурсидан, аз кору бору зиндагӣ пурсон шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гадоӣ — [گدائي] 1. садақа талабидан аз дигарон барои рӯзгузаронӣ; гадо будан, садақа пурсидан, бахшишталабӣ 2. бенавоӣ, бечорагӣ, оҷизӣ, нотавонӣ; гадоӣ кардан бахшиш талабидан, садақа пурсидан; ба гадоӣ афтодан гадо шудан, оҷиз ва нотавон гардидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гашта — [گشته] 1. сифати феълӣ аз гаштан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои шуда: гумгашта, хамгашта ва ғ. ; гашта гашта а) бисёр гашта, хеле роҳ рафта; бисёр сафар карда; б) такрор ба такрор, такроран; гаштаю баргашта такрор ба такрор,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
истимзоҷ — [استمزاج] а. кит. мизоҷ пурсидан, сиҳатии касеро пурсидан; фикру андешаи касеро гирифтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иҷозат — [اجازت] а. рухсат додан, рухсат, изн; омадан ба иродат, рафтан ба иҷозат (мақ.); иҷозат гирифтан рухсат хостан ба иҷрои коре ё рафтан ба ҷое; рухсати касеро ба даст овардан барои иҷрои коре; иҷозат додан рухсат додан, раво донистан; иҷозат хостан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маслиҳат — [مصلحت] а 1. он чи барои пешрафту хайру нафъи коре ё касе изҳор карда мешавад, салоҳи кор; гуфтугузори хайрандешона дар атрофи ягон масъала, машварат; маслиҳат ин аст, ки… салоҳи кор ин аст, ки…; маслиҳат нест салоҳ нест, дуруст нест 2. фикру… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
